Gülümse Anılara- Camılle Noe Pagan

GÜLÜMSE ANILARA // CAMILLE NOE PAGAN

Yayınevinden okuduğum 2. kitapta bitti. Öncelikle çevirisiyle,kapağıyla  ve o püsküllü ayracıyla kaliteli bir kitaptı. Bu yüzden yayınevinin ellerine sağlık.

Okul koridorlarında ki popüler öğrenciler,yeni okul ve yalnızlık. Ta ki birisi arkasından  seslenene kadar…

Marissa Rogers, başarılı bir editördür. Küçüklüğünden beri yan yana olan balerin Julia ile buluşacakken Juliaya bir taksi çarpar. Bunun üzerine hastane,doktor derken Julia’nın hafıza kaybı yaşadığı ortaya çıkar. Tabii öyle bi kazadan sonra hayatta kalması da büyük şanstır.

Ayrıca Marissa’nın sorunlu aile ilişkileri de Julia’ya düşkünlüğünü kat kat arttırıyor.

Neyse, hafıza kaybından sonra hatırlanmak istenmeyen düşünceler hatırlanır. Bu da bi şekilde Marissa’ya acı verir.

Julia,kazadan sonra değişir. Bambaşka biri olur. Migren ağrıları, birden iniş çıkışlar. Ve yaptığı bir hata vardır küçükken. Şimdi onu düzeltmeye çalışır.

Bu arkadaşlık hikayesinin,iyi kötü yanlarını okuyacaksınız.

Not : Dave’yi çok sevdim demiş miydim? Canım yaa… Nathan’dan bile fazla!

Ayrıca en sevdiğim bölüm neresiydi biliyor musunuz? O koşu yarışında öğrencilerin Estrellayı beklemesi, hep beraber yarışı bitirmeleri bence çok çok duygusaldı.

Akıcı, çevirisi gayet düzgün, güzel bir kitaptı. Öneririm.

Birkaç alıntı yazayım ;

1-)

‘’ Tatlım gelecekteki çocuklarından daha çok kendin için endişelenmelisin,’’ dedi Joyel,yüzünde hüzünlü bir gülümseme hakimdi. ‘’ İNAN BANA,ÜZERİNDEN ATMASI EN ZOR ŞEY,FAZLA KİLOLAR DEĞİL,BAŞKALARININ BEKLENTİLERİNİN AĞIRLIĞIDIR. ‘’

2-)

Ellerini kalçalarına koyarak öne doğru eğildi. ‘’ Kendini iyi hissetmek için başkalarına kötü davranmak zorunda. Bu çok üzücü, ‘’ diye ekledi başını sallayarak.

3-)

‘’ …Bazı insanların aşk denen şeyi tamamen yanlış anladığını söyledi. İnsanlar aşkın küçülmek olduğunu sanıyorlar. Yani asıl istediklerini bir kenara koyup kendini bir başkasına adamak olduğunu düşünüyorlar. Ancak böyle davrandığımız zaman da kırılıp güceniyoruz. Ne zaman ki kendi ihtiyaçlarımızı kabullenip,kendimize etrafımızdaki insanlar kadar parlak bir şekilde ışıldama fırsatı tanırsak,işte o zaman birilerini gerçekten sevebiliriz. ‘’