Ah,okumayan hemen okusun diyorum. Öyle güzel,öyle içten ki...
Öyle güzel anlatılmış ki aşk.
Kesinlikle ve kesinlikle önerimdir...
Barlas diyor ve susuyorum. Benim yerime alıntılar konuşsun.
Alıntı ;
“Sana bugüne
kadar söylediklerimi bir kenara bırakalım. Söyleyemediklerimi de öyle. Sen
nesin biliyor musun Nesil? Çok düşündüm bunu. Seni ifade eden kelimeyi bulmak
için çok düşündüm. Aylardır düşünüyorum. Ve bu gece buldum. Aslında öyle kolay
ve öyle dilimin ucundaymış ki... Ben ifade edemiyormuşum...”
Genç kadın gözlerini açmış, derin ve durgun bir deniz gibi bakıyordu. Suskun kocasının tavırlarından, onun az da olsa, öz konuşacağını tahmin ediyordu. Çünkü öyle bir bakıyordu ki Barlas Nesil’e. Sanki; “Bu adam, bu can, bu ömür senin” diyordu...
“Sen benim, senden önce hiç bilmediğim bir şeysin... Sen ‘mutluluksun’ Nesil... Sen benim... Mutluluğumsun...”
Genç kadın gözlerini açmış, derin ve durgun bir deniz gibi bakıyordu. Suskun kocasının tavırlarından, onun az da olsa, öz konuşacağını tahmin ediyordu. Çünkü öyle bir bakıyordu ki Barlas Nesil’e. Sanki; “Bu adam, bu can, bu ömür senin” diyordu...
“Sen benim, senden önce hiç bilmediğim bir şeysin... Sen ‘mutluluksun’ Nesil... Sen benim... Mutluluğumsun...”
----
''Bazen senin
rüya olduğunu düşünüyorum. Gerçek misin, değil misin, ayırt edemiyorum.'' dedi
ve başını iki yana yaslayıp, şaşkınlığını ve mutluluğunu belli eder: ‘’Gerçek
ol Nesil. Sana öyle ihtiyacım var ki. Ne olur, gerçek ol…''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder