Ay en baştan sıcacık bir romandı. Çokça güldüm,eğlendim. Ronnie -bizim cici kızımız-, Dylan'dan -yakışıklı erkeğimizden- nefret ediyor ve birbiriyleriyle yarış içindeler. İkiside köşe yazarı. :)
Ronnie ve Dylan'ın o çekişmeleri sonucunda en son ki iddia Dylan'ın örgü öğrenmesi idi...Tabi şans o ki özel ders hocası RONNİE! :)
Daha ilk baştan okumak istediğim bu kitabı bitirdiğimde yüzümde kocamaaaan bi gülümseme oldu. Ki olmaması elde değildi. Hani kitap öyle akıcı,dili o kadar sade ki insana gel beni oku diyor resmen.
Dylana ba-yıl-dııııımmmm. Ronnieye ba-yıl-dıııııııımm. Ve en sevdiğim karakterlerden biriside Charlotte hala. Bu kadın sihirli resmen. Daha doğrusu çıkrık sihirli. Çıkrık ne diye sorarsanız,söylemem. Okuyun ve görün. Çünkü en keyif aldığım ve hiç beklemediğim bir şeydi. :)
Diyaloglar o kadar güzeldi ki okumaktan keyif aldım.
Ve okumayanlara tavsiyem hemencecik okuyun.
Diyaloglar o kadar güzeldi ki okumaktan keyif aldım.
Ve okumayanlara tavsiyem hemencecik okuyun.
Ve benden size keyifli bir alıntı !
"Buda neydi?"
"Ne neydi? Öpüşmemizi mi diyorsun? Yapma Ronnie son öpüşmemizin üzerinden ne olduğunu hatırlamayacak kadar çok zaman geçtiğini söyleme."
"Çok komiksin. Beni neden öptün? Benden hoşlanmıyorsun tabi bende senden hoşlanmıyorum."
"Beni kandırabilirdin. Tabi bana, muz ağacına tırmanan bir maymun gibi sarılmasaydın."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder