Leyla beni en çok etkileyen kitapların başında yer aldı artık…Üzülerek,ağlayarak ve bir yandan da Leyla’nın güçlü durmaya çalışmasına sevinerek okudum bu kitabı. Duygu karmaşasıydı. O yaşadıkları…Sanki cehennem. Ve gerçek olması beni o kadar üzdü ki,anlatamam…Biz belki buralarda gülerken veya hayatın değerini bilemezken onlar… Yorum yapamıyorum,ne diyeceğimi bilemiyorum. Sadece soluksuz okunacak ve gerçekten bizlere boş yere üzülmenin ne olduğunu anlatıyor. Çünkü Leyla ve birçok kadının üzülüş sebeplerini gördükçe kendi üzüntülerimin en azından birçoğunun ne kadar sebepsiz,ne kadar hafif olduğunu anladım…Güçlü durmaya çalıştığı halde günden güne nasıl solduğunu izledim resmen…
Bir annenin nasıl acı çektiğini anladım.
Bir annenin nasıl acı çektiğini anladım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder