10 Eylül 2012 Pazartesi

bAŞKa-Kahraman Tazeoğlu

Kahraman Tazeoğlu böyle yapar okuyanı. Kağıt dolusu sözler bırakır,birde düşünceler...
bAŞKa bitmiş bulunmakta. Nasıl desem,kitabın her satırında buldum kendimi. 
Aşk böyle tanımlanmamıştı nedense. Bambaşka şeyler hissettim okurken. 
Kahraman Tazeoğlu,okumazdım. Birgün bir arkadaşımın tavsiyesi,beğenisiyle okumaya başladım. İlki MAVİ EV'di. Onda daha değişikti her şey. O da çok güzeldi küçük roman

 tarzıydı.
Başka,adı gibi başka.
İyiki okumuşum. İyiki diyorum.
Ve sizlerde hemen okuyun derim.Kitabın sonuna geldiğimde beni karşılayan şey bAŞKarizmalardı.Güzel bir sürpriz oldu,Kahraman Tazeoğlunu anlamak için.Ve ilk defa bi kitapta bu kadar çok düşündüm. Üstünü çizmeye kıyamadığımdan kağıtlar dolusu sözüm oldu. Bide akılda kalanlar...Harikaydı ve bu yorumumu güzel alıntılarla bitiriyorum ;

-''Beni hiç almadığın hayatından böyle ucuz kovamazsın!'' diye bağırdım.
Geriye döndü ve '' Davet edilmediğin yerden kovulamazsın'' dedi.Son sözüydü.Gitti...

- Anladım ki ayrılığa değil,ayrı kalmaya yeniliyor insan.

- Bugünü hakettiğinden fazla seversen,''bugün'' mazide kaldığında sende hep onunla kalırsın.

-Ey! beni pişman eden yalnızlık. Sana çok teşekkür ediyorum ; beni koca bir hayatın önsözünde bıraktığın için.

- Ama gitme. Daha saat '' hoşça kal''ı göstermedi. Bitme...

Ve kitapta yer alan bir söz daha...Uğur Mumcu nun bir sözü..

* İnsan yalnızca söylemediklerinden değil,sustuklarından da sorumludur.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder